طرز تهیه کره خانگی

به نام خدا

امروز صبح تجربه ی جدیدی داشتم ، تهیه کره از ماست ! ، خودم تنها و با وسایل ساده ای در آپارتمان ...

روش درست کردن کره ی خانگی خیلی جالب و البته تمیز و بهداشتی است ؛ محصول نهایی هم زمین تا آسمان با چیزی که به عنوان " کره " در بسیاری از مراکز لبنیاتی می فروشند ، تفاوت دارد . خواستم این جا بنویسم تا اگر خواننده ای مایل بود ، دست به کار تهیه کره ی خانگی شود .

اول ، جمعه شب ، شیر تازه ، کامل ، مطمئن و پرچرب گاو گرفتم ؛ لبنیاتی محله ی ما همیشه چنین شیری دارد . جوشاندم ، مایه زدم و " ماست بستم " . 

" ماست بندی " کار ساده ایست و بعد از چند بار تمرین ، می توانید به خوبی مغازه های لبنیاتی این کار را انجام دهید .

ظرف ماست رو 8 ساعت بیرون یخچال و 12 ساعت داخل یخچال گذاشتم تا ماست حسابی " ببندد " ؛ دیشب از یخچال بیرون آوردمش و سرشیر ها رو کمی هم زدم و گذاشتم تا صبح امروز بیرون یخچال و زیر پارچه ای تمیز بخوابد تا به دمای محیط برسد .

اولش قصد داشتم که بعد از ظهر کره بگیرم تا ماست کمی ترش شده باشه اما به خاطر سردی هوای امروز مشهد و عجله ای که خودم داشتم ، صبح زود و بعد از رفتن شهاب و مامانش به مدرسه ، دست به کار شدم ؛ ماست رو داخل دستگاه کره گیر ریختم . ( دستگاه کره گیر وسیله ای شبیه لباس شویی های سطلی قدیمی است که پروانه ای چرخان برای هم زدن ماست دارد . )

ماست رو با کمی آب ولرم رقیق کردم و دستگاه روشن شد ؛ فکر می کردم که 45 دقیقه ای زمان لازم باشه تا کره از دوغ جدا بشه اما دستگاه در کمتر از 15 دقیقه این کار رو انجام داد ؛ مقداری یخ به مخلوط اضافه کردم تا کره های جدا شده سرد و سفت بشن و بعد کره ها رو برداشتم و داخل دستمالی پنبه ای و روی صافی ریختم تا تمام دوغ از کره جدا بشه .

دستمال رو جمع کردم و داخل آب و یخ گذاشتم و حسابی فشار دادم و پیچاندم تا ذره ای دوغ در کره نباشه و کره بافت فشرده و یکدستی داشته باشه . گذاشتم تا دستمال چند دقیقه ای داخل آب و یخ باشه تا کره حسابی سفت بشه .

وقتی دستمال رو باز کردم ، از شکل و قیافه ی محصول نهایی ، خیلی خوشم آمد ! ؛ شبیه پنیر موتزارلای ایتالیایی شده بود . 

طعمش رو امتحان کردم ؛ خیلی خوب و لطیف بود  ؛ البته یادم رفته که کمی نمک به ماست بزنم و طعم کره رو به آسمان ببرم ! ؛ نکته ی جالب این که کره استحصال شده ، بر خلاف کره های بازار ، به راحتی در دهان آب میشه و چربی سمج و چسبنده ای در کام آدمی نداره !! ؛ محصول به دست آمده به نسبت ماست به کار رفته کمه و همین آدم رو مشکوک می کنه که لابد در کره های بازاری " چیز " دیگری هست که هم چربتر بشه و هم مقرون به صرفه تر !!! .

تجربه ی جدید امروز صبح ، خیلی جالب و خوشمزه بود ؛ دوغ با مزه ای هم حاصل شد که به زحمتش واقعا می ارزید ؛ البته زحمت چندانی نداشت و اگر از شستن ظرف ها چشمپوشی کنیم ، عملا زحمتی نداشت .

هفته ی گذشته و با استفاده از یک مخلوط کن ، همین کار رو در مقیاسی کوچکتر و با زحمت بیشتر انجام دادم و با کره ی خانگی ، نیمرو پختم ؛ باور نمی کنید که چه عطر و طعمی داشت . امتحان کنید تا تفاوت " کره " را با " کره " درک کنید !!! .

خراسانی ها به کره ی حاصل از ماست " مسکه " ( maske ) می گویند ؛ عطر و طعم ماست را دارد ؛ فرانسوی ها اسم جالب تری برای کره دارند : " عشق " !!! ؛ پیشنهاد می کنم که بی خیال روغن های نباتی و " کثیف " شوید و همیشه غذایتان را با " عشق " معطر و چرب کنید .

بنده یقین دارم که بر خلاف بسیاری از تبلیغات ، غذای سالم لزوما غذایی با آرم استاندارد نیست ؛ غذای سالم غذایی است که فرایند های پیچیده ای برای فرآوری اش انجام نشده باشد ؛ مثل همین کره که روش ساختنش و مواد اولیه اش کاملا مشخص است . بسیاری از غذاهای " استاندارد " به همت مواد و افزودنی های شیمیایی " سر پا " می مانند و آسیب های این افزودنی های " مجاز " سال ها بعد اثبات می شود و با افزودنی مجاز دیگری جایگزین می شوند ! .

مقایسه کنید روش تولید این کره ی خانگی را با روغن ها ، کره ها و مارگارین هایی که اصلا نمی دانیم از کجا و تحت چه شرایطی به قفسه ی سوپرمارکت ها و فروشگاه ها ، منتقل شده اند !!! . 

صبحانه ی امروز خانه ی ما برای من و گل رخ ، مسکه با عسل و نان محلی ، جای شما خالی :