در چمن سلطانیه

به نام خدا

صبح 24 مرداد ، از هشتگرد در مسیر اتوبان تبریز به سمت خروجی اردبیل در حرکت بودیم . نزدیک زنجان در سمت چپ اتوبان شهر سلطانیه دیده می شد .

منظره ای این چنین :

گنبد مشهور سلطانیه مثل نگین فیروزه ای انگشتری در دشت خودنمایی می کرد . ابعاد این بنای بزرگ کاملا شهر سلطانیه را تحت تاثیر قرار داده است . بنای این گنبد بعد از گنبد کلیسای جامع فلورانس ( سانتا ماریا دلفیوره ) و مسجد جامع استانبول ( ایا صوفیه ) سومین گنبد بزرگ دنیا است .

شهر سلطانیه تمیز و دلربا بود ؛ مردمان خوبی هم داشت . در محوطه گنبد سلطانیه با بچه ها کمی قدم زدیم و درباره دلیل ساختن چنین بنایی سخنرانی کوتاهی ایراد کردم ! . اینکه این بنا مسجد نیست و مقبره است و در زمانی ، پادشاهی قصد داشته با انتقال پیکر حضرت علی ( ع ) از نجف به این مکان ، زیارتگاهی بوجود آورد . و البته این نکته که گنبد سلطانیه در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است .

دیدار ما از سلطانیه ، کوتاه اما جذاب بود .