گل رخگل رخ، تا این لحظه: 12 سال و 11 ماه و 27 روز سن داره
شهاب شهاب ، تا این لحظه: 19 سال و 9 ماه و 3 روز سن داره

گل رخ

باباآقای باباآقا

1393/10/1 0:18
نویسنده : بابای گل رخ
1,070 بازدید
اشتراک گذاری

به نام خدا

من و مامان با هم فامیل هستیم ؛ یعنی جد و جده ی مشترکی داریم . بر حسب اتفاق و لطف نادر روزگار از این جد و جده ی مشترک عکس هم داریم : 

مرحوم " سید علیرضا آتشی " و همسرش مرحومه " مرضیه سادات اسلام پناه "

 

این مرحوم متولد 1258 و متوفی در 1338 می باشد ؛ پدر من ( باباآقا ) نوه ی دختری و پدر مامان ( باباجان ) نوه ی پسری ایشان هستند . نوه ها ایشان را باباآقا خطاب می کرده اند ( به دلیل سید بودن ) و باباآقای ما به خاطر دارد که ایشان از بزرگان محله ی سادات در فردوس آن سال ها بوده اند ؛ سادات محله ای مخصوص خود را داشته اند و همین هیئت حسینی سادات که ما محرم ها و روز عاشورا جلوی نخلش می دویم ، یادگاری از آن محله است ؛ غیر از مادر من بقیه ی اعضای فامیل از همان محله ی سادات هستند .

از روی فامیلی باباآقای باباآقا ( آتشی ) می توان حدس زد که به خوی و خصلت اکثر سادات ، زود عصبانی می شده اند و به همان سرعت هم آتش غضبشان خاموش می شده است ؛ البته از آن مادربزرگم که نسبتی با ایشان نداشته اند ، شنیده بودم که فرد بزرگوار و خوش مشربی بوده اند و باقی سادات احترام زیادی به ایشان می کرده اند . پسران آن مرحوم برای فرار از خدمت اجباری در آن سال ها ، فامیلی خود را به " اسلام پناه " تغییر داده اند اما هنوز هم پیرمردانی در فردوس سادات آتشی را به خاطر می آورند .

اما حکایت این عکس ها ...

این عکس ها مربوط به صفحات گذرنامه ی آن مرحومان هنگام سفری زیارتی به عراق در پاییز 1334 ، قریب به 60 سال قبل ، می باشد ؛ به شکلی خاص و نادر این گذرنامه سالم مانده و به دست ما رسیده است .

نکته ی جالب زبان فرانسوی متن گذرنامه است که در آن سال ها به عنوان زبان بین المللی شناخته می شده است .

از روی تاریخ های خروج از کشور و ورود دوباره از مرز خسروی ، می توان فهمید که باباآقای باباآقای ما ، بیشتر از یک ماه در عراق مشغول زیارت و سیاحت بوده اند ! . 

مزار این دو نفر در قبرستان سادات در جنوب فردوس قرار دارد ؛ این قبرستان بسیار قدیمی و تاریخی بوده و " خموشی " نامیده می شود . سنگ قبر مرحوم کربلایی سید علی رضا آتشی بسیار فرسوده و ناخوانا است اما سنگ قبر مرحومه مرضیه سادات اسلام پناه نسبتا سالم مانده است . روحشان شاد باد .

 

پسندها (1)

نظرات (4)

پرآبی
1 دی 93 21:18
روحشان شادو آرام . تاهمیشه پاینده باشید
بابای گل رخ
پاسخ
ممنونم
مهدی شمس آبادی
2 دی 93 12:48
زیارتشون قبول و چه حالی داره این غرق شدن در گذشته ها . کتابای پدربزرگ مادریم رو که نفهمیدم کی برد و چقدر دلم می خواست لابلای اون کتابا ورقپاره هایی پیدا کنم یا حاشیه ای ببینم به خط ش و نشد . پدربزرگ پدری هم چیزهایی داشت اما با اینکه پدرم پسر بزرگ بود و گویا شرعا بعضی چیزها متعلق پسر بزرگه و در قبالش وظایفی هم داره چون حاضر نیست برای اینجور چیزا وارد عمل بشه ما همچنان جزو قشر محروم ماندیم !! اما من قبل از کودکستان سه چار ماهی با پدربزرگ و مادربزرگ پدریم زندگی کردم و در این سه چار ماه چیزهایی یادگرفتم که از هر چیز دیگه ای باارزشتره و مصاحبت پیران رو خوشتر دارم تا گفتگوی با جوانان و آی شهرآشوب مکن از این کارها !! این زمان دامان جان برتافته است بوی پیراهان یوسف یافته است کز برای حق صحبت سالها شمه ای واگو از ان احوالها بیش از این آشوب و خونریزی مجو بیش از این از شمس تبریزی مگو !!
بابای گل رخ
پاسخ
در صفحه ی خودتان نوشتمش !
مامان پرهام
4 دی 93 10:30
چه جالب بود و عجیب
ایلیا
28 آذر 97 16:51
چه اسناد باارزشی! باید توی نگهداری‌شون خیلی تلاش کنید.
niniweblog
تمامی حقوق این صفحه محفوظ و متعلق به گل رخ می باشد