حال خوش

چه خوش است صوت قران ز تو دلربا شنیدن به رخت نظاره کردن سخن خدا شنیدن داره یه چیزایی یادم میاد !! بابامو با شعرهایی که میخوند و میخونه و با حکایات و کنایاتش به یاد میارم ، صبحای زود که بلند میشد نماز بخونه و بعدش بره نونوایی بلند بلند می گفت : یاعلی ! مرا بگیر و شلپّست در بهشت انداز و این بیت رو هم زیاد میخوند : رشته ای در گردنم افکنده دوست // می کشد هرجا که خاطرخواه اوست . از الانش چیزی که برام جالبه خنده هاشه !! یه نوع خنده ی خاص که امتزاج کودکی و رندیست و کیا میخندش بمونه برای بعد . اما این اشک ریختن و محزونی و حال خوش و ... خوبه دیگه . یه نوجوان سعودی هست که معصومانگیش فوق العاده است و هر وقت جایی صداش رو می شنوم میخکوب میشم ، دست خودم نیست . میگفتن مصطفی اسماعیل یه چیز دیگه است و یه بار بیست سالی پیش از این مسئول روابط عمومی دانشگاهمون تو یه مسجد تو قاضی آباد خرم آباد تو یه شب قدر زمستونی به سبک مصطفی اسماعیل تلاوت کرد و چقدر باشکوه ، لحن فوق العاده ، استواری و استحکام در ادای جمله ها و حزن حماسیی که درش موج میزد ، همین امروز هم تو برنامه ی سمت خدا یه ترتیل پخش کردند که نرمای ادا کردن قاری حال آدم رو خوش می کرد . این رشته ی ما شاید یه خوبیش این باشه که ناچاری با قران و تاریخش و تفسیرش و معنیش مانوس بشی و البته ما هنوز نشدیم !!! اشکال و انتقاد : شما آخوندزاده اید و با معانی و مبانی و شان نزولها آشنائیت دارید !! شاید _ شایدی که به یقین پهلو می زند _ خیلیها معنی این آیه رو نمی دونند و با داستانش آشنا نیستند ، شما همه جا اهل شرح و بسط و عکس و تفصیلاتید به اینجا که واجب است بل از اوجب واجبات است می رسید یقه ی اختصار و اجمال را می گیرید ! یا بنه ترجمه را یک دو سه بیتی بفزایش

من به گوش تو سخنهای نهان خواهم گفت... ...سر بجنبان که بلی ،جز که به سرهیچ مگو!