نوستالژی 1

به نام خدا 

نوستالژی (Nostalgia)، خاطره‌انگیز یا یادمانه یا دریغ نگاشت را می‌توان به طور خلاصه یک احساس درونی تلخ و شیرین به اشیا ، اشخاص و موقعیت‌های گذشته ، تعریف کرد. معنی دیگر نوستالژی دلتنگی شدید برای زادگاه‌ است. واژه‌نامه انگلیسی آکسفورد ، نوستالژی را شکلی از دلتنگی که ناشی از دوری طولانی از زادگاه‌ است ؛ تعریف کرده‌است. 

چند وقتی هست فکرم مشغول نوستالژی شده ! این که برای بچه های ما چه چیزهایی نوستالژی میشه ! . اصلا وقتی بزرگ بشن  موضوعی از گذشته خواهند داشت که براشون خاطره انگیز باشه ؟ چون فکر میکنم ( و این فکر رو همه تایید میکنن ! ) سرعت زندگی نسبت به زمان بچگی ما چند ده برابر شده و این سرعت زیاد گذر زمان ،فرصتی برای خاطره شدن موضوعات باقی نمیگذاره . چند مثال آشنا  :

1 . خوراکی ها : 

ما : پفک نمکی شور ، گندم های بریان و رنگارنگ ، دمپختک های مادر ، کباب کوبیده هایی که هر از گاهی نصیب میشد ! با اون طعم و بوی فوق العاده ،ساندویچ همبرگر دست ساز همراه با سس فلفل دست ساز ! تندی اون سس ها رو هنوز به خاطر دارم ! ، آدامس های بادکنکی با عکس موضوعات مختلف برای جمع کردن آلبوم و ... . و غذاها و میوه هایی یکنواخت و متناسب با فصل . همه این ها یعنی کلی طعم و بوی آشنا و خاطره انگیز در وجود ما یادگار مونده .

بچه های ما : اصلا نمیشه گوشه ای از تنوع خوراکی های مخصوص بچه ها رو اینجا نوشت ! کدام یک از این خوراکی ها رو به یاد خواهیم آورد ؟ وقتی هر روز "چیز " جدیدی خریده و خورده میشه ! .

شهاب میگه : بزرگ هم که بشم طعم شکلات تلخ یادم نمیره ؛ الکی میگه ! .

همین شکلات تلخ هر روز در حال تغیره ؛ شکلات تلخ با طعم میوه ، فلفل ، توت فرنگی ، دارچین و ... .

اصلا مرض تغییر به جان صنایع غذایی ایران افتاده ؛ کلمه " جدید " و " new "  همیشه روی بسته بندی مواد غذایی حک شده ! در صورتی که در " فرنگ " روی اکثر بسته بندی ها می نویسند : همان طعم همیشگی ! 

جالبه این خوراکی ها تناسبی با فصول سال هم ندارند . مصرف بستنی بچه های ما تابستان و زمستان یکسانه ! در هر فصلی هر میوه ای با قیمت هایی معقول در دسترسه . 

خب ! برای بچه های ما " نوستالژی شکم ! " معنایی نداره ؛ چون از خوراکی ها خاطره ای ندارند و هر خوراکی مدت کمی مهمان دست و دهان بچه هاست .