گل رخ

به نام خدا  چرا بچه ها و گاهی بزرگ تر ها قهر می کنند ؟! من فکر می کنم در بیشتر اوقات دلیل خاصی نداره ؛ این بچه ها یا بزرگ تر ها قهر می کنند چون این قهر کردن بهشون آرامش میده و باعث میشه بخشی از اعتماد به نفس از دست رفته رو دوباره به دست بیارند ! ؛ قهر کردن در خانواده ی ما تاریخ دراز و بلندی داره و در تمام دوره های تاریخی افرادی از فامیل ما قهر می کرده اند و چندان ارتباطی به کوچک یا بزرگ بودنشان هم نداشته ! ؛ مادرم لیست بلند بالایی از افرادی رو به خاطر داره که اهل قهر کردن بوده اند ! ...  در صورتی که شهاب چندان اهل قهر کردن نیست  ؛ گل رخ ما میراث دار این سنت جاودانه ی خانوادگی است ! ؛ تصاویر آخرین قهر کردن گل رخ رو ...

به نام خدا هفته ی گذشته ، وقتی گل رخ لجبازی می کرد و حاضر نبود لباس بپوشه تا بریم مدرسه ی شهاب ؛ با ترفندی ساده ، شکلاتی تخم مرغی از گوشش درآوردم ! . شهاب که کوچکتر بود این کار رو زیاد انجام می دادم ؛ به این ترتیب که با حرف زدن حواسش رو پرت می کردم و دستم رو به گوشش می کشیدم و با نشان دادن شکلات یا خوراکی دیگه ای ، مدعی می شدم که از گوشش درآمده ! ... . راستش خیلی از ترفند هایی که برای شهاب به کار می بردم رو از خاطر برده ام ؛ بهتره بعضی وقت ها ، این جا بنویسمشون تا یادم بمونه ؛ مثل همین ترفند شکلات که برای گل رخ جواب داد اما به خاطر ویژگی های خاص روحی و شخصیتی گل رخ کمی پشیمانم کرد ! . اول گفتم که : وایستا ببینم ... فکر کنم یه پرن...

به نام خدا   هفته ی گذشته ، صبح زودی ،علی زنگ زد ؛ شاکی بود و عصبانی ! ...  از سحر با پدر و مادرم رفته بود سر زمین زعفرانی ، برای چیدن گل زعفران ...  گل چیدن فعل قشنگ و دلربایی است ، اما وقتی که بخواهید از ساعت 5 صبح تا 3 بعد از ظهر ، پا مرغی یا با کمر خم شده ، بیست یا سی کیلو گل بچینید این دلربایی واقعا کمرنگ می شود ! .  بچه که بودیم ( اوایل دهه ی هفتاد شمسی ) آخر های آبان و اوایل آذر هر سال ، فصل برداشت گل زعفران بود و به همین مناسبت صبحگاه مدرسه ها هم یک ساعتی دیرتر برگزار می شد چون تقریبا همه ی مردم فردوس و روستاهای تابعه درگیر برداشت زعفران بودند . بعضی روزها ، وقتی می رفتیم مدرسه ، برای چند نمره ...

به نام خدا امروز با حرفه ی دلاکی آشنا شدم !  اول ، صبح تنهایی گل رخ رو بردم حمام و تمیز شستم ، چند وقتی بود که حمام نرفته بود و عجیب بوی عرق می داد ، دماغ من هم که حساس ، اصلا تحمل نداشتم ! ؛ مخصوصا این که موهای مجعد و خاص گلی هم بد جوری به هم تافته و گره خورده بود ؛ منتظر آمدن مامانش نماندم و خودم بردمش حمام ؛ هر چه قدر گریه و زاری کرد اثری نداشت ! ؛ کیسه ی حمام رو صابون مالی کردم و با آخرین توان کیسه کشیدم ! ... . بعد که اومد بیرون نتیجه ی کارم رو دیدم ! ... . عین لبو سرخ شده بود ... ! . دوم ، شهاب از مدرسه برگشت و اولین چیزی که گفت این بود که دندان نیشش بد جوری روی اعصابشه ! ؛ دندان های شیری شهاب خیلی سمج و مقاومند و تا...

به نام خدا دیشب خواب خیلی خوبی دیدم ، خیلی خوب ، اما راستش الان هر چی فکر می کنم یادم نمیاد که چی بود ! ؛ بیدار شدم ، اما به زور دوباره خودم رو خوابوندم تا ادامه ی خوابم رو ببینم اما ادامه ش هم یادم رفت ! . نزدیک دو ساعت دراز کشیدم و خواب دیدم ، بهتر بگم ، خیال کردم که دارم خواب می بینم : " توی یک کوره راه جنگلی دارم قدم می زنم ، هوا ابریه ، مه هم هست ، پاییزه ، گاهی قطره ی آب خنکی از روی برگ درختی به صورتم می خوره ؛ چند قدم جلوتر رو بیشتر نمی بینم ؛ پشت سرم رو هم مه قایم میکنه . کمی می ترسم اما صدای مبهم همراه ها ، که عقب تر از من هستند آرومم می کنه ! ؛ از جلو صداهایی میاد ، دقت می کنم و صدای گوسفند های یک گله رو می شن...

به نام خدا بعد از شروع شلوغ سال تحصیلی و حجم زیاد کاری که در این هفته ها داشتیم ؛ رفتن به فردوس و برگشتن از سفر ، نقطه ی پایانی بر این مشغله ها بود ؛ یک باره سرم خلوت شده و کاری نمانده ! . گل رخ همین الان بیدار شد و خواست که تلویزیون رو براش " خوتن " کنم ! ؛ امروز قرار بود ببرمش پیش یکی از دوستای مامانش برای گفتاردرمانی و تصحیح ادای کلمات که راستش ترسیدم دوباره منو از مرز جنون عبور بده ! ؛ تازگی ها خیلی خیلی لجباز شده و می ترسم در یکی از این عبور ها از مرز جنون ، همون طرف مرز اقامت دائمی بگیرم ! . نشسته بودم روی اپن و داشتم صبحانه می خوردم ؛ روی اپن نشستن و غذا خوردن خیلی به من آرامش میده ؛ طبق معمول نان و گردو که خیلی دوس...

به نام خدا این روز های سال مناسب پختن و خوردن یکی از اصیل ترین خوراک های ایرانی است ؛ تاس کباب . تاس به معنی کاسه ی مسی است و تاس کباب هم احتمالا یعنی کبابی که داخل این کاسه تهیه شده است . بسیار خوراک خوشمزه ای است ؛ البته در هیاهوی غذا های فوری و وقت کمی که مردم برای تهیه غذا دارند ، تاس کباب چندان شانسی برای دیده شدن نداره و کم کم داره از یادها محو میشه ؛ بخصوص که بچه ها هم بر خلاف نسل ما ، علاقه ی به خوردن گوشت رو از دست دادند . گوشت می خورند اما فقط گوشتی که داخل سوسیس و کالباس باشه یا کباب کوبیده ای که به همت گاوان برزیلی و تلاش سنگدان های جوجه های آنتی بیوتیکی تهیه شده باشه ! . تاس کباب از اون دسته غذاهای تنبل به حساب میاد...

به نام خدا امسال هم به سنت هر ساله ، تاسوعا و عاشورا رفتیم فردوس ... برای خانواده ما ( و البته خیلی های دیگه ) هیچ جایی برای عزاداری عاشورا ، فردوس و هیئت حسینی سادات نمی شود . هیئت حسینی سادات و هیئت فاطمیه ی طالار قدیمی ترین جمع های عزاداری سیدالشهدا در منطقه فردوس محسوب می شوند . مراسم عزاداری با همان شکل و شمایلی برگزار می شود که پیرمردان در کودکی دیده اند . نوحه ها ، روضه ها ، مقتل خوانی ها ، غذاهای نذری و دسته های عزاداری در طول سالیان دراز تغییری نکرده اند . همه ی امورات هیئت موروثی مانده اند ؛ مداح هیئت ما شغلش مداحی نیست ؛ مغازه دارد و به سبب اینکه پدر و پدربزرگش ( که آنها هم شغل های دیگری داشته اند ) روضه خوان و مداح هیئت بود...

به نام خدا اول : با سرد شدن هوا ، انگار حسی در مادر ها بیدار می شود که اسمش را می توان گذاشت : " حس بافتنی " ! . در مشهد هزاران مادر کنونی یا مادر آینده به شکل غریزی و غیر ارادی رهسپار دروازه طلایی و بازار خاتم می شوند تا قسمتی از این حس را درمان کنند ! ؛  پاساژ پروانه که در تمام بهار و تابستان رونقی نداشته ، ناگهان با هجوم  عاشقان و سوته دلان بافتنی مواجه می شود ؛ این بازار زیرزمینی نقلی ، مرکز اصلی خرید وسایل بافتنی در مشهد است .  امسال به سنت هر ساله رفتیم برای خرید کاموا ؛ برای من یک کلاف پشم صددرصد برای کلاه ؛ برای شهاب هم طبق معمول کلاهی تازه ، چون شهاب عادت داره که هر ساله و به دفعات قسمتی از دست...

به نام خدا هیچ توضیحی لازم نیست ! ؛ پوستر زیر معرف همه چیز است :   ...